Jan Brueghel de Oude

Jan Brueghel de Oude (1568 - 1625) was een Vlaamse schilder en tekenaar. Hij was de zoon van de eminente Vlaamse Renaissance schilder Pieter Brueghel de Oude. Brueghel werkte in vele genres, waaronder geschiedenis schilderijen, bloemstillevens, allegorische en mythologische scènes, landschappen en zeegezichten, jagen stukken, dorpsgezichten, gevechtsscènes en schermen van het hellevuur en de onderwereld. Hij was een belangrijke vernieuwer die nieuwe soorten schilderijen zoals bloemenslinger schilderijen, paradijs landschappen, en galerie schilderijen uitgevonden. Hij zei verder geschapen genre schilderijen die imitaties, pastiches en bewerkingen van de werken van zijn vader waren, in het bijzonder van zijn vader genre taferelen en landschappen met boeren. Brueghel vertegenwoordigde het type van de pictor doctus, de erudiete schilder wiens werken worden geïnformeerd door de religieuze motieven en aspiraties van de katholieke Contrareformatie, evenals de wetenschappelijke revolutie met haar belang in accurate beschrijving en classificatie. Hij was hofschilder van de aartshertog en hertogin Albrecht en Isabella, de presidenten van Zuid-Nederland. De kunstenaar kreeg de bijnaam "Velvet" Brueghel, "Flower" Brueghel, en "Paradise" Brueghel.

Periodes: barok, maniërisme, noordelijke renaissance, Renaissance, Nederlandse en Vlaamse schilderen van de renaissance.